''Ölüm bir idam değil, bir tebdili mekandır.''

İnsan doğar, yaşar ve ölür. Bütün canlılar gibi, merhale merhale hayat meşgalesiyle zamanını doldurur ve göçer gider.

Ah şu insanlar!Ah şu aciz ben!Haddimize mi düşmüş ki, son sürat dünyanın peşinden koşturup sürüklenip gidiyoruz. Nereye gittiğimizi bilmeden, başımıza gelen hadisattan bihaber durmadan koşuyoruz. Neden , niçin, niye gibi birçok soruya muhatap, bilinmezler ülkesinde, sen garip, ben garip, hayat garip.... Ah şu insanlar ve ben. Maddenin peşine düştükçe madde olmuşuz, gözler dolar, akılları altın, kafaları yuro, nefisler bilmem ne beş para etmez biz aciz kullar.

Şu yalan dünyada çekmediğimiz dert, yemediğimiz tokat, yaşamadığımız sıkıntı kalmasada yine bildiğimizi okumaya devam ediyoruz. Hiç ölmeyecekmiş gibi, oyalanıp duruyoruz.

İhtiyarı olmadan beklemek ölümü, zaman mekan belirsiz bir bilinmezlik. Bir ahla, bir ohla nihayet bulan camid hayat. Ruhun bedenden ayrılışı ve arşa yükseliş. Yerden arşa uzanan efsanevi yolculuk. İbret mi?Ders mi?Boş bir ikilem mi?O an sürpriz buluşma Azrail Aleyhisselamla. Vakit tamam işin bitti gidiyorsun. Hayatın ağır tekalifinden paydos. İtiraz, direniş boşuna, arzuların, isteklerin nihayet bulduğu son. Doğumla merhaba dünyaya, ölümle elveda. . . Gıbta etmek ölüme yakalamakla imanı, imrenmek doyasıya eğer imanla gidilmişse, gözyaşları sevince dönüşmeli, ağlamaklar sevinç gözyaşı, ebed memleketine yolculuk var bugün, fanilikten bakiliğe terakki var. Huzuru Rahmana kavuşmak günü bugün doyasıya, cesedin ağırlığından kurtuluş... çekememekten tecerrüd.

Yaşamanın sırrını anlamak asıl mesele. Yaşamak denilen deveranda kendini kaptırmak, bilerek veya bilmeyerek, bilinçli yada bilinçsiz. Kader mi?İrade mi?Bilememenin eziklik ve eksikliğinde, Hızla akıp giden hayat selinde, girdaplara girmeden engin denizlere akabilme gayretiyle. Aklın mı, hislerin mi galip geldiği bilinmez, encam-ı insaniyede süre giden ızdırap... Dağların ovalara kavuşma arzusu, küçük derelerin denizlere, insanın engin düzlüklere. Kilometrelere meydan okuyor küçük sular. Ya ben, ya biz aşabilme isteği varmı engin dağları, denizlere gidebilme arzusu. Ya engeller, önümüze çekilen setleri yıkma gücü ve arzusu. Zaman mı lazım azgın sular gibi akmaya, kurulan setleri yıkmaya, meselemiz meselem ne?

EDDAİ
Yıkılmış bir mezarım ki, yığılmıştır içinde,
Saidden yetmişdokuz emvat baasam alama,
Sekseninci olmuştur, mezara bir mezar taş,
Beraber ağlıyor hüsran-ı islama,
Mezar taşımla püremvat enindardır o mezarımla,
Revanım saha-i ukbayı ferdama.
Yakınim varki;İstikbal semavatı zemini asya,
Bahem olur teslim, yed-i beyzayı İslama.
Zira yemini yümnü imandır,
Verir emnü emen ile en'ama.
BEDİÜZZAMAN

Alibeke Koçak, 28 şubat 2008
SELÇUKLU-KONYA